Wystawy

CONTROLFRICTION

Otwarcie 21.10, godz. 18:00

Karolina Bielawska, Agata Bogacka, Agnieszka Grodzińska, Julia Gryboś & Barbora Zentková, Katarzyna Korzeniecka, Katharina Schmidt, Małgorzata Szymankiewicz

Niezależnie od tego czy określa nas ktoś inny czy sami
używamy tego słowa, „control freak” ma zabarwienie negatywne. W najlepszej wersji lekko tylko uszczypliwe, najokrutniej brzmi jednak gdy mówi się o samym sobie. A przecież, to tylko jeden ze sposobów funkcjonowania. Uznajmy, że owo kontrolowanie czy porządkowanie wyraża rytm. Ten nigdy nie występuje niezależnie.

Rytm staje się ciekawszy gdy się go zaburzy. Staje się zauważalny gdy coś się w nim zmieni. Rytm staje się, jeszcze wyraźniej ujawnia wobec wyrwy czy uskoku. Odstępstwo ujawnia zasadę. Zasada i odstępstwo są ze sobą połączone i nawzajem się umacniają. Uprawomacniają.

Potrzeba systematyzowania, a może samo upodobanie rytmu, rytmów łączy artystki prezentowane na wystawie „Controlfriction”. Znajdują lub wytwarzają układy, bawią się nimi lub z nimi współpracują. Wszystkie jako równoważny środek artystycznego wyrazu wykorzystują także odstępstwo od rytmu czy wyłom z systemu, a nawet błąd. W tym samym stopniu co porządek, stosują świadomie przypadek. Wystawa nie dotyczy jednak samej warstwy formalnej, czy samej metody twórczej. Napięcie między gestem kontrolowanym a dopuszczaniem dowolności, czy też właściwie balansowanie między tymi dwoma sposobami tworzenia i ich równorzędność stają się pretekstem do interpretacji zjawiska „control freak” i jego rehabilitacji. Potrzeba nieustannej kontroli może wiązać się, czy wręcz wynikać z pragnienia uwolnienia się od niej.

Dlaczego mówimy control freak, a nie control friend?

Kuratorka: Jagna Domżalska

Wystawa czynna do 20.11.2022

____________________________

opening: Oct 21, 2022, 6 pm

Karolina Bielawska, Agata Bogacka, Agnieszka Grodzińska, Julia Gryboś & Barbora Zentková, Katarzyna Korzeniecka, Katharina Schmidt, Małgorzata Szymankiewicz

Whether we are thus referred to by someone else or use the word ourselves, "control freak" has quite a negative tinge to it.
At its best, it is only somewhat acrimonious; however, it sounds the cruelestl when applied to oneself. And yet, it is only one way for someone to function. Let us acknowledge that the habit of keeping things under control or putting them in order manifests a rhythm. And the latter never occurs independently.

Rhythm grows more intriguing when it is disturbed. It becomes noticeable when something about it changes. The rhythm is even more clearly conspicuous when it encounters rift or a fault. A departure reveals a principle. The principle and the deviation are connected and provide reciprocal reinforcement. They legitimize and empower each other.

The need to systematize, or perhaps the very predilection for rhythm—or rhythms—is what the Controlfriction artists share. They find or produce arrays, play or collaborate with them. Also, they all exploit deviations from rhythm or systemic contravention—a mere mistake at times—as an equivalent means of artistic expression. To the same extent as order, they make deliberate use of chance. The exhibition, however, is not about the formal aspect or the creative method itself. The tension between the controlled gesture and giving free rein to randomness, or rather balancing between these two modalities of creation and their equivalence, offer a pretext for interpreting "control freakdom" and its rehabilitation. The need for constant control may involve, even stem from a desire to liberate oneself from it.

Why do we say control freak and not control friend?

Curated by: Jagna Domżalska

Oct 21 – Nov 11, 2022

CONTROLFRICTION, plakat wystawy

CONTROLFRICTION, widok wystawy, fot. Szymon Rogiński

Julia Gryboś & Barbora Zentková, Teabags on Eyelids, 2021,fot. Szymon Rogiński

CONTROLFRICTION, widok wystawy, fot. Szymon Rogiński

Agata Bogacka, Relationship 2, 2019, dzięki uprzejmości artystki oraz Gunia Nowik Gallery, fot. Szymon Rogiński

CONTROLFRICTION, widok wystawy, fot. Szymon Rogiński

Katarzyna Korzeniecka, bez tytułu (Saturn), 2022, dzięki uprzejmości artystki oraz Gunia Nowik Gallery, fot. Szymon Rogiński

od lewej: Małgorzata Szymankiewicz, Unstretched Concepts, 2021; Agata Bogacka, Relationship 3, 2019,, dzięki uprzejmości artystki oraz Gunia Nowik Gallery; Agnieszka Grodzińska, Untitled (Fossil Column), 2022, fot. Szymon Rogiński

Agnieszka Grodzińska, Bez tytułu (Who‘s fence is now in basket?), 2022, fot. Szymon Rogiński

Julia Gryboś & Barbora Zentková, Fingertips Dance, 2020,fot. Szymon Rogiński

Małgorzata Szymankiewicz, Unstretched Concepts, 2021, fot. Szymon Rogiński

od lewej: Małgorzata Szymankiewicz, Landscape 2, 1, Małgorzata Szymankiewicz, bez tytułu 324, 2021; Agnieszka Grodzińska, Manimal Watchers, 2017; fot. Szymon Rogiński